آب بندی سازه های بتنی 

 1-آبندی در حین بتن ریزی: در این نوع که معمولا با استفاده افزودن و اختلاط بتن مصرفی و قرار دادن نورار های آبندینوار آبندی در درزهای و شکاف های یا در سازهای بتنی که دارای انبساط انجام می گیرد که این مرحله یکی از بهترین و به صرفه ترین مرحله  برای آبدی سازه هاست که معمولا مواد افزونی که بتن و سازه اضافه می کننند شامل

-   استفاده از مواد روان کننده شرکت رادین پوشش که باعث کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش سهولت متراکم سازی بتن شده و این مورد بنوبه خود باعث کاهش قطر لوله های مویینه ، افزایش وزن مخصوص ، تراکم بتن و در نتیجه سبب کاهش نفوذ پذیری می شود .
این افزودنی با لغزنده کردن سطوح داخلی لوله های مویین درون بتن بواسطه از میان بردن نفوذ آب از طریق خاصیت اسمزی ، نفوذ پذیری بتن را کاهش و موجب آب بندی می گردد.

اضافه کردنکه باعث  جلوگیری از نفوذ سولفاتها و املاح خورنده در بتن و یون کلر فعال موجود در آن را نیز غیر فعال نماید 

-   ایجاد حباب های ریز هوا و در نتیجه قطع لوله های مویینه در جهت آب بندی از دیگر خصوصیات یک افزودنی مناسب جهت آب بندی است .

بدلیل عملکرد چند کاره  (Multi-Functional) باعث افزایش مقاومت فشاری و دوام بتن می شود.

-  بهبود خواص پمپ پذیری بدلیل خاصیت روان کنندگی آن از دیگر مزایای استفاده از این نوع افزودنیها می باشد.

2- آب بندی پس از بتن ریز : در این نوع در مواد بتنامولسیون پلیمری در در چند لایه در ضخامت های 3 تا 5 سانتی متر در سازه های بتنی به کار میبرند. این ملات دارای طرح اختلاط خاصی است و با تشکیل فیلم پلیمری درون آن و واکنشهای پوزولانی ناشی از میکروسیلیکای موجود در این مواد باعث ایجاد یک پرده انعطاف پذیر و مقاوم آب بند بصورت پوششی بر روی سطح بتن می شود .